بغضی ترک ندید و گلویی صدا نکرد

انگار ما بدون حضور تو راحتیم

وقتی کسی برای ظهورت دعا نکرد

مارا همین صدا نزدن بی خیال کرد

مارا همین صدا نزدن با خدا نکرد

وقتی که دامن تو رها شد ز دست ما

دست گناه دامن ما را رها نکرد

در روزگار ما تو بیابان نشین شدی

خاکم به سر از اینکه دل ما حیا نکرد

تو رفتی و به کلبه ی ما بی محل شدی

دیگر کسی پس از تو نگاهی به ما نکرد

دیدند درد دین خدا را نداشتیم

مارا کسی برای شهادت جدا نکرد

توبه از اینکه این دل بی بند و بار ما

جایی برای آمدن یار وا نکرد...

عیب از من است که صدای زیارتت

صبح سه شنبه های مرا کربلا نکرد..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: